Ook uitgegeven als: ‘Kinderbarak’, wat volgens mij de lading beter dekt dan deze titel. Bij het woord ‘moeder’ denk je toch automatisch aan iemand die de leiding neemt en voor de kinderen zorgt. En dat doet Hetty ook wel, maar gedurende lange tijd waren anderen verantwoordelijk voor de kinderen en zorgden voor hen. Toch heb ik ontzettend veel waardering voor een meisje dat op 14-jarige leeftijd, onder zware omstandigheden, zeer veel moeilijkheden het hoofd kon bieden.
Het boek is een autobiographie, die heel goed de verschrikkingen in het kamp beschrijven, maar ook de nazorg en de repatriëring van de kinderen. Het boek leest als een verhaal en dat is fijn, want vaak zijn dit soort boeken alleen maar een overzicht van gebeurtenissen en saaie lijsten met namen. Niet in dit geval dus.
