
Plot en wereldopbouw waren goed, karakters hadden nu echt meer diepgang.
Zoals altijd bouwde het eerste deel van dit boek langzaam op naar een spannend avontuur. Wel heb ik vele pagina’s met eindeloze romantiek overgeslagen. In eerste instantie leek het boek een goed einde te zijn voor de trilogie, maar het is nog maar een middendeel. Of de overige delen deze kunnen overtroeven? Wie weet.
Een van mijn meest favoriete personages is en blijft nog steeds Manon Zwartbek. Celeane/Aelin Galathynius en Rowan veel minder. Het was mooi om te zien hoe Manon langzaam van een ijskoude heks zonder emotie groeide tot een beschermende ‘moeder’.
In de afgelopen delen heeft Maas een aantal nieuwe personages toegevoegd, waaronder Manon en Rowan. Zoals gezegd is Manon nu een van mijn favorieten geworden. Alle lose einden uit de eerdere boeken worden langzaam samengevoegd en afgerond tegen het einde van dit boek
Boek had heel veel acties en spanning, maar soms was het net een beetje TEVEEL.