Een beklemmend relaas over de massa zelfmoord die in (het Oostelijke deel van) Duitsland plaats vond na de zelfmoord van Adolf Hitler. Wat dreef de mensen hier toe, en waarom is het zo lang verzwegen?
Een centrale plaats in dit boek wordt ingenomen door het plaatsje Demmin, waar ongeveer 700 mensen zich van het leven beroofde. Na de bevrijding van het plaatsje door Russische troepen, begonnen deze zelfmoorden. De stad gaat te midden van plunderingen en verkrachting ten onder.
Het is beangstigend om te lezen dat moeders hun jonge kinderen verdrinken, of te lezen over ouders die eerst hun kinderen doden voor zich zelf van het leven beroofden. Vooral in de eerste helft van het boek komen er veel van dit soort zaken voorbij.
Het boek geeft een goed beeld van de gesteldheid van de Duitse bevolking na 12 jaar adoratie van Hitler, de opwinding van de eerste oorlogsjaren tot en met de gelatenheid en afstomping in de latere oorlogsjaren, toen de krijgskansen zich tegen Duitsland keren.
Tot nog toe blijft deze zelfmoord-epidemie onderbelicht in de Duitse herinnerings-offensief.
