Laatste deel uit de Drakenzieler trilogie. Dit boek heeft een nog duister tintje dan het vorige deel.
Nu Gille en de Kring verslagen lijken, likt de Drakenburcht zijn wonden. De doden worden begraven en iedereen, Fenna incluis, probeert een nieuw ritme te vinden. Toch blijft de angst bestaan. De Moeder is van slag, Fenna voelt zich niet lekker en Eames ziet zich genoodzaakt maatregelen te nemen die haar helemaal niet aanstaan. Net als het lijkt dat alles onder controle is, gebeuren er vreemde dingen. Want hoe kan het lichaam van een jonge…
We lezen iets meer over Fenna en haar ouders, er verdwijnen draakjes en eieren, en krijgt Gille een bondgenoot, maar of hij daar nou echt gelukkig van wordt. De personages in dit boek, hebben een goede groei meegemaakt.
Het einde was erg onbevredigend, en ik vermoed dat we nog niet af zijn van Fenna of Gille. Ik had graag wat meer willen lezen over de werking van de magie, ook had ik graag wat meer geweten over Jerko, in deel 1 nog een bijfiguur, nu toch een belangrijke speler. Wat waren zijn motieven om de kant van Gille te kiezen. Hoe zit het nou precies met de draken en de mensen.
