En nu bevinden we ons aan het einde van een reis. Een reis die ons door Midkemia en andere landen (en zelfs realiteiten) heeft geleidt. Een reis die begon met Magiër en een jongen die maar geen leermeester kon vinden, maar door de hofmagiër onder zijn hoede wordt genomen, en later uitgroeit tot de grootste magiër.
Ondanks een kleine verstoring ongeveer half weg de serie, heeft de schrijver zich weer herpakt tegen het einde van de serie en met een goed einde van het boek.
Ik was blij met de herintroductie van de, al lang geleden, overleden vrienden van Puc en anderen, maar ze hadden gelukkig geen deel van aan het einde van het boek.
Het is jammer dat ik deze serie boeken pas nu ontdekt heb, nu dat het laatste boek al weer geruime tijd geleden is geschreven. Ik zal deze wereld gaan missen. Misschien niet alle personages, want ik begon toch wel een beetje een hekel te krijgen aan sommige van hen. Van andere vind ik het dan weer wel jammer dat ze er niet meer zijn, want hoe vaak je een boek ook herlees, nooit zal je meer de verwondering van het voor het eerste keer lezen meer krijgen.
Hoewel ik dit laatste boek in een paar dagen heb gelezen, leek het wel veel langer te zijn geweest. Waarom dit zoveel langer leek, zal waarschijnlijk komen doordat een aantal dingen in het verhaal mij gewoon niets deden, maar ook, en dat is zeker heel belangrijk, er waren andere dingen te doen, en van te genieten.
Bij sommige boeken en series stel ik het lezen van het laatste hoofdstuk altijd even uit, om maar lekker te genieten, maar op de een of andere manier ging dat bij dit boek niet zo. Misschien omdat ik het zo langzamerhand zat was, of was overvoerd met de reeks, ik weet het niet. Een herlezen over een paar jaar zal dat moeten uitwijzen.
Begon een beetje moe te worden van Puc, Miranda, Magnus en een paar anderen. De delen zonder Puc waren in mijn ogen veel beter.
Een waardevol einde van een serie, zeker het laatste hoofdstuk, maar niet het epische einde die je zou mogen verwachten van een serie die bijna 30(!) jaar heeft gelopen. Geen moeilijk of verrassende plot.
Op naar een waardige opvolger van de serie. Heeft Feist nog andere boeken buiten Midkemia?
