Nederlandstalige SF/Fantasy, dat vlot geschreven is en je laat nadenken over sommige ethische problemen.
In een toekomst wonen de mensen, zeker de lagere klassen, in woongroepen, en zitten bijna de hele dag gekoppeld aan het Sonet een soort social netwerk waar zij constant games spelen, pornosites bezoeken en ander online vermaak. Niemand lijkt het iets te kunnen interesseren dat hun leven voor het grootste deel in VR afspeelt. Er is amper tijd om te eten of te slapen. Werken wordt niet meer gedaan, dat kunnen robotten beter.
We volgen de hoofdpersoon Jack Newman, die al vanaf jong zijn eigen weg zoekt, en probeert zijn weg te vinden tussen de aan de VR gekluisterde mensen van zijn woongroep. Hij zoekt naar een manier om weer echt te leven, en leert over het echte leven van een groep bejaarde wetenschappers die hij op een dag ontmoet. Terwijl hij bezig is de echte wereld te ontdekken krijgt hij visoenen van zijn tweeling-broer Redmond. Een tweelingbroer waarvan het bestaan door iedereen ontkend wordt. In deze visioenen kont Jack erachter dat Redmond leeft maar vast zit op een compleet onbekende wereld.
Ook raakt Jack in de ban van het spel ‘Alhpa War’, waarin de spelers proberen de Aarde te redden van een invasie door aliens.
Sterke dialogen en ethische vraagstukken samen met een verbeeldende houding maken dat je steeds weer verder leest. Het vele neuken wat in het boek werd beschreven had van mij niet perse gehoeven, maar dat zal wel meer te maken hebben met het opgroeien van de hoofdpersoon. Ook de vele pagina’s lange verhandelingen over de wetenschap had m.i. niet zo uitgebreid gehoeven als het was, een korte duidelijke beschrijving was beter geweest. Het leek er op dat de auteur zoveel informatie over wou brengen dat het wat mij betreft zijn doel voorbij schoot.
Frank van Dongen is een evolutiebioloog en gefascineerd in de oorsprong en toekomst van de mens
De indeling van het boek was in mijn ogen rommelig. Ik hou er persoonlijk van als een nieuw hoofdstuk op een nieuwe pagina begint, en niet ergens halverwege een bladzijde, maar zoals gezegd, is dat mijn eigen gevoel.