De letters springen voor mijn ogen. Ik lees het bericht en dan nog een keer en nog een keer alsof het zal veranderen, of nog beter: verdwijnen, als ik het maar vaak genoeg lees. Maar de tekst blijft net zo zwart en nadrukkelijk aanwezig als de inkt aan mijn vingers. Dit staat er: SHIT, VAL. IK GELOOF DAT IK EEN VROUW HEB VERMOORD. Fin zit in een Spaanse politiecel. Hij wordt verdacht van moord. In…
Tja… daar zit je dan. In een Spaanse cel, met enkel je zwembroek. Verdacht van moord die je niet hebt gepleegd. Je hoopt dat je vriendin je zal komen redden. Zij weet toch immers dat je onschuldig bent.
Mooi geschreven verhaal, door de auteur van onder andere Boy 7. Korte hoofdstukken die zich afwisselend in de huidige tijd en eerder afspelen. Zeker de oudere lezer (waar ik mij zelf toch wel toe reken) heeft de plot al vrij snel in de gaten. Toch blijft het wel spannend en leuk om te zien hoe de hoofdpersoon probeert de puzzel beetje voor beetje op te lossen.
Wat een geweldige schrijfstijl heeft Mirjam Mous.
