Dit boek bevat scenes die niet geschikt zijn voor de jongere lezers.
Chaol, de ijzersterke kapitein van de wacht, is eerder ernstig gewond geraakt. Door de nieuwe koning wordt hij naar de Torre gestuurd om te genezen. Samen met de nieuwe kapitein, Nesryn, vertrekt hij naar Antica, het bolwerk van het machtige zuidelijke rijk. Daar staat de beroemde Torre Cesme, waar genezeressen worden opgeleid. Alleen zij hebben de mogelijkheid om de verlamming die Chaol opliep genezen. Zijn missie is echter tweeledig. Hij moet proberen om de krachten van het zuidelijk continent achter hen te krijgen in de strijd tegen Meave en de Valg.
Yrene krijgt van de Hemelse Genezers de opdracht om Chaol te genezen. Met tegenzin gaat zij akkoord. Zij houdt hem namelijk medeverantwoordelijk voor de dood van haar moeder. Als het haar lukt om hem te genezen zou dat haar grootste prestatie zijn. Zij staat voor een groot dilemma. Uiteindelijk raken zij bevriend, en ziet zij hem steeds minder als een monster, maar meer als een man, een vriend. Chaol voelt steeds meer wroeging om de daden die hij vroeger in opdracht van de koning heeft gedaan.
Heb Chaol nooit als een van mijn favoriete personages beschouwd, maar in dit boek klom hij toch wat hoger op de ladder. De personages maakten een goede ontwikkeling mee. Ben er ook blij mee dat Aelin maar zeer marginaal aanwezig was in dit boek, en dan voornamelijk als herinneringen. Zij zou de hoofdpersonen in dit boek te veel naar de achtergrond duwen. Ook de nieuw geïntroduceerde personages zijn interessant.
Boek was naar mijn idee onnodig lang. Ik heb diverse hoofdstukken overgeslagen die weinig tot niets met het verhaal te maken hadden. Het verhaal zelf was goed, en voor mij een van de betere in deze serie.
