Het tweede deel was minder goed dan het vorige, Spiegelgeest‘, vooral omdat het boek een hele lange aanloop nodig had. Pas rond bladzijde 260 begin er een beetje vaart in het verhaal te komen.
Ook zit er een grote plot hole in het verhaal.
Fenna probeert haar leven weer op te pakken en dat gaat met vallen en opstaan. Ze moet wennen aan de nieuwe staat van haar lichaam. Net nu ze denkt dat ze het geluk weer heeft gevonden, dreigt haar alles door de vingers te glippen. Ze raakt haar zicht kwijt en Arlans liefde, die ze het meeste koestert. Ze heeft zichzelf niet meer onder controle, haar krachten slaan op hol. En dan knalt alles uit elkaar.…
[[spoiler]]
Op pagina 142 lees je dat de draak Gille wraak wil nemen op het Fenna, maar…. Gille weet niet eens dat Fenna nog in leven is, of dat zij in het hoofd van de Witte zat en hem meehielp in het gevecht tegen de Kring. [[/spoiler]]
En dat is wel jammer, want het maakt het boek net iets minder af.
