Het derde, en laatste, deel uit de triligie¹.

Hoewel het een vrij dik boek is, was het boek zo uit. De schrijfstijl van Dixen is zo dat je door wilt blijven lezen. Nog eventjes een hoofdstuk.. en dan nog eentje. De personages worden nog verder uitgediept, maar helaas zullen er een aantal van hen ons ontvallen. Zal geen namen noemen, want dat neemt te veel weg van de spanning.

In het vorige deel werd er vooral geschreven over het leven op Mars; nu is vooral het leven op planeet Aarde aan de beurt. De wereld kijkt toe naar het verloop van de missie op Mars, maar tussen de landen op Aarde bestaat ook veel frictie en dreigingen. Vooral een aantal landen waar kandidaten vandaan kwamen roeren zich.

Soms waren de personages té gemaakt. Ideeën en opmerkingen kwamen niet altijd duidelijk over. De slechterik in dit verhaal was ook echt een echte slechterik. Pure Evil, zoals ik op een blog las. Bepaalde plotwendingen waren wel erg voorspelbaar, en sommige situaties ronduit te absurd.

Toch mag dat de pret niet drukken en is het geheel een goede serie geworden. En nu ga ik op jacht naar de prequel EN deel 4.