In ‘The Darkest Minds’ raken kinderen tussen de 10 en 18 jaar besmet met een virus. Een groot deel van deze kinderen zal sterven, maar een ander deel houdt bijzondere talenten over aan deze ziekte.  Uit angst voor hun talenten worden de kinderen opgesloten in speciale kampen.  Ruby, die op haar 10e verjaardag in zo’n kamp terecht is gekomen, lukt het met behulp van de Kinderalliantie om na 6 jaar te ontsnappen. Later ontmoet zij 3 anderen personen met talenten en reist met hen samen op zoek naar East River en het Fantoom, waarvan gezegd word dat hij hen in contact kan brengen met hun ouders. Deze reis leverde genoeg problemen op, en zelfs nadat ze deze ‘East River’ hadden gevonden waren hun problemen nog niet voorbij. Opnieuw ontsnappen ze uit een kamp en gaan verder op reis. Uiteindelijk restte Ruby niets anders dan een noodknop te gebruiken.

Het boek begint zo’n 6 maanden na de gebeurtenissen in de overlevenden. Nadat haar training is afgerond heeft Ruby haar talenten redelijk onder controle en wordt zij ingezet bij diverse operaties van de Kinderalliantie. Ruby is niet langer meer het naïeve meisje uit het eerste boek. In de zes maanden heef zij geleerd om haar talenten onder controle te houden Haar vrienden uit het eerste deel staan er nu alleen voor, maar zij krijgt te maken met een aantal nieuwe personages, Vida, Nico en Jude. Van deze twee personages spraken vooral Vida en Jude mij erg aan. Later doen een aantal oude bekenden hun rentree in dit boek.

Ruby en haar team worden uitgezonden om een agent van de Kinderalliantie te bevrijden. Het blijkt dat deze agent, Cole,  de broer is van Liam.  Cole heeft een tijdlang undercover gewerkt waarbij hij aan geheime informatie is gekomen. Deze informatie staat op een USB-stick die hij in zijn jas heeft genaaid. Per ongeluk neemt Liam deze jas mee en begint de zoektocht naar deze USB-stick en Liam.

Ondertussen lijkt het toch niet zo heel erg veilig te zijn bij de Kinderalliantie. Diverse agenten blijken juist tegen de kinderen te zijn, en hun aantal is groeiende. Ze wantrouwen de kinderen

Het is eigenlijk raar dat de hoofdpersoon in deze serie mij minder aansprak dan een aantal bijfiguren, Chubs en Jude.

Dit boek had geen last van het ‘middelste boek’ syndroom, maar was in mijn ogen sterker dan het voorgaande deel. Het verhaallijn is sterk, de personages goed uitontwikkeld en met voldoende diepgang. Het verhaal heeft wel af en toe mindere momenten, maar dat was snel weer over. Verder had het onverwachte plotwendingen en vaak kon ik me inleven in de personages