Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Sed fac ista esse non inportuna; Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Immo alio genere; -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Sed tamen intellego quid velit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Verum hoc idem saepe faciamus. Verum esto; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Quid, de quo nulla dissensio est? Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? De hominibus dici non necesse est. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
