Hendrik Kooi, beroepsmilitair bij het Korps Mariniers vertrok op 31 augustus 1938 naar "de Oost" om pas op 2 augustus 1945 weer in zijn vaderland terug te keren. Bijna zeven jaar was hij gescheiden van zijn vrouw en kinderen en maakte hij de Japanse overheersing van ons voormalig Nederlands- Indië mee.
Het autobiografisch verhaal van een marinier die twee jaar naar Nederlands Indie zou gaan, maar door de oorlog pas na 7 jaar weer thuis komt. Vaak zijn dit soort boeken een saaie opsomming van feiten en namen of een soort dagboek. Dit boek is geen van beide. In dit boek vertelt Henrik Kooi samen met de auteur Rik Valkenburg het verhaal op zo’n manier dat je er haast ingezogen werd.
Hij verteld over zijn leven voor de overgave aan de Japanners, de minachtende behandeling die de Nederlanders ten deel viel. Over het leven in kampen in Thailand en Birma, waar hij mee moest werken aan de beruchte Birma-spoorlijn.
Het is beschamend om te lezen hoe Nederland na de oorlog omging met iemand die vele ontberingen in gevangenschap heeft ondergaan
