Review:
Deel 4 uit een serie van 8.
Terwijl de Rondiaanse legioenen dood en verderf zaaien in Antiopia, wordt de echte oorlog uitgevochten in de schaduwen. De mislukte magiër Alaron Mercer en het zigeunermeisje Cymbellea di Regia, op wie hij hopeloos verliefd is, hebben de legendarische Scytale van Corineus in handen en de Inquisitie zit hun op de hielen. Ondertussen moet Ramita Ankesharan, de zwangere weduwe van Antonin Meiros, er alles aan doen om uit de klauwen van de zielsdrinkers te blijven, magiërs…
Het begint ergens op de lijken, met aansprekende hoofdpersonen. Een van mijn hoofdpersonen is de soms wat onhandige Alaron. Die groeit duidelijk als personage. Was hij eens een gestraalde magiër, thans is hij de enige die op de juiste momenten zijn magie ten volste gebruikt.
Er zijn weer volop nieuwe gebeurtenissen, spanning, intriges en verraad. Er ontstaan onverwachte bondgenootschappen en veranderende loyaliteiten.
De wisselingen tussen de verhaallijnen maken het nog steeds ingewikkeld om goed bij te blijven, dus dat is een minpunt. Toch nog 3 sterren
