Tweede deel uit de “De Slangenoorlog” serie, en eigenlijk past dit niet zo goed in de fantasy-hoek. Teveel van het boek ging over de opkomst van Ru’s zakenimperium. Weinig echte actie-scenes.
De strijd tegen de duistere koningin gaat door. Voor een groot deel echter ligt de focus op Ru en zijn pogingen om een van de rijkste mannen van Kondor te worden, en lijkt de strijd tegen de legers van de duistere koningin naar de achtergrond te zijn verdreven. Jammer, want juist dat was het mooiste uit het vorige boek ‘De Schaduw van een Duistere Koningin’. Het verhaal om Ru past naar mijn idee niet zo goed in deze wereld, tenzij een van de komende boeken anders blijkt uit te wijzen.
Ru is op geen enkele manier een typische fantasy-held. In plaats daarvan is hij een zeer gebrekkige mens, met echte motieven en aspiraties die, hoewel ik het er misschien niet mee eens ben, meer trouw zijn aan het leven. Ru zal ook in eerste instantie denken ‘wat zit er voor mij in,’ en dan pas naar wat goed is voor het rijk.
Het einde van het boek is een beetje teleurstellend. Erik en zijn groep worden gered door Ru en zijn bemanning, maar dat is het eigenlijk wel een beetje.
Zoals ik in een eerdere opmerking al heb geschreven, is het jammer dat de vertaler schijnbaar niet de moeite heeft genomen om naar het vorige boek te kijken, anders had die waarschijnlijk de namen wel consequent doorgevoerd. Iemand die in ‘De Schaduw van een Duistere Koningin’ Robby heette, heet nu opeens Bobby. Een personage met de naam Puur Bloed heet nu Baldor Bloed. En dat is toch wel jammer.
