
Na het teleurstellende eerste deel van de Onmagiër serie, brengt dit tweede deel geen verbetering. De queeste speelt een minder belangrijke rol en blijft vaag, met niet ter zake doende visioenen.
Steeds weer wordt beweert dat de bron van de onmagie is gevonden, om daarna weer te zeggen dat dit toch niet het geval is. Na de zoveelste keer dat dit gebeurt begin je je als lezer toch af te vragen of je niet aan het lijntje wordt gehouden omdat de auteur nog zoveel bladzijden moet leveren aan de uitgever.
Het geheel is wat mij betreft geen aanrader, en dat is jammer want het idee van de onmagie spreekt wel aan.