Het lukt de auteur dit keer niet om een boeiend verhaal neer te zetten. Dat is jammer, want de Broederband had een goed einde nodig. Misschien was het beter geweest als dat bij boek 8 was gebeurt.
Tijdens het verlovingsfeest van Lydia en Ingvar weten Iberische piraten het Wolfschip van Erak, de oberjarl, te stelen. Zij maken de andere schepen onklaar en zijn al ver weg als Erak de volgende morgen tot de ontdekking komt dat juist zijn schip is gestolen. Hij besluit mee te gaan met de Reigers als die op jacht gaan om de piraten tegen te houden.
Met Erak aan boord had ik wel meer bemoeienissen verwacht in de besluitvorming aan boord. Hij lijkt amper aanwezig te zijn, alleen op het moment dat ze eindelijk het schip enteren is hij weer aanwezig.
Nu, zo’n dag nadat ik het boek uit heb, weet ik al amper wat er gebeurde. Weinig ontwikkeling in de personages terwijl daar zoveel mee te doen was. Ik weet niet hoeveel tijd er tussen het vorige deel en dit deel in zat, maar vond het vreemd om te lezen dat Stig’s vrouw was overleden. Kan me niet herinneren dat er ooit een huwelijk had plaats gevonden, maar het kan zijn dat ik daar overheen heb gelezen.
ik weet heel goed dat ik niet tot de beoogde doelgroep behoor, dus dat zal wel meetellen.
