Onze vrienden ontwaken één voor één in hetzelfde oude kasteel. Iedereen blijkt een opdracht te hebben gekregen van een geheimzinnige onbekende. Uit de verhalen die ze vertellen, blijkt al snel dat ze allemaal lelijk bij de neus werden genomen op een doortrapte manier. Bovendien zit Wiske opgesloten in een kerker waar haar een zekere dood wacht. Ze kan enkel gered worden als onze vrienden het raadsel dat in hun verhalen vervat zit, kunnen oplossen. Zo…
Op zich een prima verhaal. Vind het wat frappant dat ze allemaal, zelfs Prof. Barabas, zomaar een onbekende (blauwe) pil innemen omdat dat in een brief staat. Wiske zegt dan nog wel “Zomaar pillen slikken vind ik gevaarlijk. Maar als schatten te vinden zijn heb ik daar wel wat voor over”. Nogal een gevaarlijk voorbeeld.
De tekenstijl doet me nogal denken aan de oudere (70-er jaren) tekenstijl uit de VanderSteen studio, maar zeker niet voor de huidige tijd.
