Het betoverende vervolg op De laatste magiër Vind de stenen. Houd de dief. Wreek het verleden. New York, 1902. Magie is bijna uitgestorven. De Mageus – de laatsten die nog magische krachten bezitten – leven in de schaduwen en verbergen wat ze zijn. Want het oude New York is een gevaarlijke plek waar meedogenloze geheime genootschappen de dienst uitmaken. Esta behoort tot de Mageus en is een geoefende dief met een aangeboren talent om de tijd…
Ik had het kunnen weten. Vond het vorige deel al niet veel aan, maar ook door deze heb ik me moeten worstelen. De verschillende gezichtspunten maakten het boek moeilijk leesbaar, zeker als er dan ook nog eens een sprong in de tijd genomen wordt, tussen 1902 en 1904. Op sommige momenten was het verhaal gewoon langdradig. De romance tussen Harte en Esta was steeds weer een herhaling van eerder, na een tijdje weten we het wel.
Het boek was naar mijn idee ook te lang; het was zo’n 700 pagina’s groot, terwijl het verhaal in minder verteld had kunnen worden.
Ook ditmaal had ik geen enkele binding met eender welk personage dan ook.
