Het is blijkbaar helemaal ‘the thing’ om een trilogie te schrijven en dan later toch nog een deeltje uit te brengen. Soms als voorloper, soms een tussenboek of gewoon als nieuw in de serie. Of dat altijd nodig is blijft een vraag. Naar mijn idee was dit boek overbodig en had het geheel beter een trilogie kunnen blijven
De 17 jarige Suzume heeft nu, 5 jaar na de vernietiging van de opvoedkampen, een baantje als woordvoerster van de interim-regering. Nadat ze beschuldigd is van een vreselijk daad wil ze haar naam zuiveren. De toekomst van de PSI-jongeren staan op het spel door allerlei complotten en dubieuze praktijken. Suzume weet niet wie zo nog kan vertrouwen.
Het begin van het verhaal was vrij rommelig en het pakte me in het geheel niet. Wat in mijn ogen een goed verhaal HAD kunnen zijn werd dat uiteindelijk niet.
