En weer een deel van Sven Hassel’s serie over een strafbataljon in het Hitleriaans Duitsland.
Net als de vorige delen, toont ook dit boek weer de gruwelijkheden van de oorlog en het Duitse leger. De verhalen zijn soms grof, maar grof op een manier die je verwacht van soldaten uit die tijd.
De karakters krijgen steeds meer diepte in de verhalen, hoewel ik het jammer vindt dat (door de vertaler?) gekozen is om de naam van ‘Kleintje’ in de eerdere boeken, te vervangen door ‘Broertje’. Dat klinkt opeens heel anders.
De mannen proberen, op hun typische wijze, ze bagatelliseren de acties van de Gestapo, en proberen deze zelf te saboteren. Het einde van het boek is tragisch. De dood van (of de moord op) de luitenant was meedogenloos