Dit verhaal begint precies 1 seconde nadat er een EMP (Electro Magnetische Pulse) heeft plaats gevonden. De hele elektrische infrastructuur is in een klap vernietigd. Ziekenhuizen, banken, elektrische installaties, vliegtuigen… Niets
werkt er meer. Hoe kan je eten kopen, als de kassa’s niet meer werken, of de koelingen in winkels. Hoe kom je van A naar B als er geen vervoer meer is.
In een paar dagen valt het land sterven er mensen en stort de openbare orde geheel in, en dat is nog maar het begin.
Een paar punten die me opvielen:
- Iedere belangrijke man was of militair of ex-militair. ook een aantal ondersteunende personages waren dat. Hoe realistisch is het dat in een stadje zoveel (ex-)militairen wonen
- De meeste actie vindt ‘buiten’ het verhaal plaats, we lezen er alleen over als het al gebeurt is, maar maken het niet direct mee
- Alles is in de verleden tijd geschreven
Dat wil niet zeggen dat het geen aardig boek is. Zeker niet. Het is geen literatuur, verre van dat. Het verhaal is vrij simpel geschreven, met zeer vlakke, eendimensionale personages en doet een beetje denken aan ‘Left Behind’ van Tim LaHaye.
Interessant waren de realistische visie op hoe kwetsbaar we eigenlijk zijn geworden met allerlei elektronische apparaten waar we op vertrouwen.
Nog voor de publicatie van dit boek, is het besproken in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden.
