In ‘Drakenrijder’ maken we kennis met Jai, een 17-jarige jongen die na de executie van zijn vader als gijzelaar leeft in het kasteel van de keizer. Hij wordt toegewezen aan de voormalige keizer als zijn lijf-slaaf, een rol die hem diep raakt.
Taran Matharu weet vanaf de eerste bladzijde de lezer mee te nemen in het verhaal. Zijn schrijfstijl is direct en meeslepend, waardoor je direct een band met Jai opbouwt. Het verhaal wordt vanuit zijn perspectief verteld, waardoor je als lezer zijn emoties en gedachten intens beleeft.
De auteur schuwt het gebruik van volwassen taal niet, wat het boek een realistisch karakter geeft. Hoewel het boek geen expliciete seksuele scènes bevat, zijn de gewelddadige acties, vooral tegen het einde, niet voor de zwakkeren onder ons. Hierdoor is het boek wellicht beter geschikt voor jongvolwassenen vanaf 15 jaar.
De personages zijn levensecht en overtuigend neergezet. Leonid, de voormalige keizer, is een complex personage dat zowel medelijden als afschuw oproept. Frida, een sterke en mysterieuze vrouw, voegt een extra dimensie aan het verhaal toe.
Ook de draak Winter speelt een belangrijke rol. De band die Jai met haar opbouwt, is ontroerend en vertederend. Winter is een jonge draak die nog veel moet leren, maar haar loyaliteit aan Jai is onvoorwaardelijk.
Het verhaal zit vol spannende momenten en onverwachte wendingen. De lezer wordt voortdurend op het puntje van zijn stoel gehouden. Enige minpunt zijn de passages over het “verheven zijn” en het “zielsademen”, die soms wat langdradig en herhalend zijn.
Al met al is “Lijf-slaaf” een veelbelovend eerste deel van een trilogie die je niet wilt missen. Het boek is spannend, meeslepend en emotioneel. De personages zijn levensecht en de verhaallijn is intrigerend. Ik kijk dan ook reikhalzend uit naar de volgende delen!
Pluspunten:
Spannend en meeslepend verhaal
Levensechte personages
Originele invalshoek
Emotionele diepgang
Minpunten:
Soms wat langdradige passages
Gewelddadige scènes zijn niet voor iedereen geschikt
