Met ‘De schaduw van een duistere koningin’ is weer een nieuwe saga begonnen in de wereld van Feist. Een nieuwe saga met oude vijanden, en ook een paar oude bekende. Puc en Tomas laten zich even zien, maar behalve op het eind spelen zij geen grote rol. Gevuld met voldoende actie, en weer eens een ‘held’ waarmee ik me kon identificeren.

Het verhaal speelt zich tientallen jaren na de riftwar-saga af, en is weer een lekker te lezen verhaal.

De hoofdrolspelers (Eric en Ru) zijn beide veroordeeld tot de strop, maar krijgen een kans om zich aan te sluiten bij een speciale legereenheid dat uiteindelijk op een soort zelfmoordmissie vertrekt, naar Novindus om te voorkomen dat de Slangenkoningin de wereld overneemt. Want als ze slaagt, zal alle leven in de wereld van Midkemia op houden te bestaan.

Hoewel Eric van Zwartheide de hoofdrolspeler is in dit verhaal, draait het eigenlijk niet echt om hem, maar zien we de gebeurtenissen door zijn ogen.

We zien de karakters Erik en Ru groeien van dorpsjongens naar mannen. Ook andere karakters maakten een groei mee.

Omdat dit verhaal zo’n 60 jaar na de riftwar-cycles speelt, zijn verschillende hoofdrolspelers van toen intussen overleden, maar er is nog genoeg binding met de oorspronkelijke verhaallijnen. Arutha en Lyam zijn overleden, Puc leeft nog, ergens verstopt op de Sterrenwerf en speelt nog een rol in het verhaal. Ook Tomas is nog aanwezig, maar speelt een heel bescheiden rolletje.