Deze soldaat, te werk gesteld in een concentratie kamp bij IG Farben overkomt diverse rampen. Hij wordt krijgsgevangen gemaakt in Afrika, het schip waarin hij vervoert wordt getroffen door een torpedo. Denkend dat het schip zinkt, springt hij over boord en weet uiteindelijk in Griekenland te komen, waar hij uiteindelijk opnieuw gepakt wordt. Via diverse kampen in Italië komt hij uiteindelijk terecht in een concentratiekamp vlak bij Auschwitz III.
Daar ontmoet hij stiekem een Nederlandse Jood, waarmee hij tijdelijk van kleren wisselt om zodoende te kunnen ervaren wat er plaats vindt in dit kamp. Na een nacht in dit kamp weet hij weer terug te keren in het Krijgsgevangenenkamp. Na een paar maanden herhaalt hij dit nog eens. Een 3e poging mislukt op het laatste moment.
Er worden maar een paar pagina’s van dit boek gewijd aan Auschwitz en nog minder aan de 2 keren dat de auteur daadwerkelijk een nacht in dat kamp was.
Uitgekozen om met een groep andere krijgsgevangenen spullen op te halen, ziet hij hoe een Duitse SS-er een baby doodslaat.
Na zijn ontvluchting en in Engeland teruggekeerd probeert hij het gewone leven weer op te pakken.
Ik wil verder niets af doen aan de daden van deze man. Velen van ons zullen er niet eens over denken om een poging te wagen in Aushwitz te komen en daar zien wat er gebeurde.
