Dit tweede boek uit de Wereldbeving serie was vrij saai te noemen en het was weer zo’n typisch tussen deel. Opbouwend naar de climax in het volgende deel. Waren ef in deel 1 nog wel situaties waar je om kon lachen was dat in dit deel niet zo.

Het viel me op dat eigenlijk geen van de kinderen die in dit boek de hoofdrolspelen een echte veilige thuis hebben, misschien met uitzondering van Max.

Het verhaal was vooral gericht op de jeugd tussen de, zeg zo 10, 11 jaar, en daar zit ik ver boven. Toch denk ik niet dat het veel jongeren echt zal bereiken.

Veel mensen vergelijken deze serie met de Harry Potter boeken van J.K. Rowling, maar dit vind ik dus mank gan. Zeker er zit magië in de boeken, maar dat haalt het bij lange na niet bij de HP reeks.