Callum Hunt wil geen magiër worden. Al zijn hele leven heeft zijn vader hem gewaarschuwd voor de gevaren van de magië en de manier waarop de Meesters hun leerlingen onderwijzen in het ondergrondse Magisterium.

Callum is nu 12 en moet zijn examen doen om toegelaten te worden tot de school. Hij doet zijn uiterste best om hier niet voor te slagen, maar hij slaagt er niet in om niet te slagen. De magiër Rufus, neemt hem onder zijn hoede. Callum wordt van zijn vader gescheiden en meegenomen naar het ondergrondse Magisterium, een plaats waar voor zijn vader hem altijd had gewaarschuwd.

Ondanks dat hij de woorden van zijn vader ‘je weet niet wat je bent’ in zijn gedachten blijft horen, voelt Cal zich thuis op de school, ook al is zijn eerste kennismaking met het leren gebruiken van magie niet echt fantastisch, het sorteren van zandkorrels is nou niet direct opwindend. De andere lessen zijn heel wat opwindender, hoort hij van andere kinderen in hun IJzerjaar.

Is Meester Rufus een vriend of een vijand? Kan hij zijn ouders vertrouwen, nu hij weet dat zijn moeders laatste woorden ‘dood het kind’ waren.

Heeft zijn vader hem al de jaren willen beschermen, of heeft hij tegen hem gelogen?

Als baby is Cal’s been verbrijzeld geraakt, en daardoor kan hij moeilijk lopen. Hij is daarom gericht op het leren vliegen.

Er zijn goede ondersteunende personages in het verhaal te vinden. Zijn vrienden zijn geweldig, zeker Tamara. Goede opbouw van de wereld. Dit boek is een goede opzet naar de andere delen van de serie.