De auteur van dit boek heeft zelf enige tijd gevaren op een Duitse onderzeeër, de U96. De ervaringen opgedaan in die tijd heeft hij gebruikt voor dit beroemde boek.

Dit is een zeer realistisch verhaal over het harde leven aan boord van de U96. Het verhaalt over ervaringen die de meeste liever niet zouden willen meemaken. Het verhaal is vrij van enig Nazi-sympathieën en daardoor maakt het niet uit dat het verhaal zich afspeelt in een Duitse onderzeeër, jagend en opgejaagd wordend door de geallieerden. De commandant laat zich nogal vernietigend uit over Hitler en de Duitse oorlogsstrategieen.

We maken vooral de oorlogservaringen van mannen op zee mee, ongeacht hun nationaliteit, en lezen over wat het betekend om ten strijde te trekken in een onderzeeër, die vaak kwetsbaar is maar op sommige momenten ook een ijzeren doodskist. Vooral voor de mannen in de machinekamer is het vaststaand feit dat zij niet gered kunnen worden tijdens een evacuatie.

Het verhaal, dat zich afspeelt gedurende een missie, vertelt over de lange momenten van verveling die dan weer omslaan in spanning gedurende een actie, in stilte de dieptebommen horen ontploffen in de wetenschap dat er maar eentje nodig is om het schip voorgoed te laten zinken.