Het tweede deel uit de ‘Het laatste drakenei’ serie van Claudia Boon. Ook nu weer een mooie cover afbeelding.

Dit deel volgt direct op ‘Helende Bladeren‘.

Voor het grotendeel blijf ik bij mijn meningen van het vorige boek. Ook voor dit boek was een laatste edit-ronde geen overbodige luxe geweest. Vele malen merkte ik op dat er grammaticale fouten in het boek staan. Zo staat er een aantal malen ‘op ter duur…’ terwijl het ‘op den duur…’ moet zijn, ook wordt er ‘hebt’ gebruikt in de zin ‘Dan maar goed dat ik nachtnoxenbloed in me hebt‘ Duidelijk is dat dat ‘heb’ had moeten zijn. Tenzij Boon natuurlijk uit Rotterdam komt, dan mag het :). Wat mij echt stoorde was de volgende zin. ‘Zelf kon ze amper nog op haar van wie ze geld had willen stelen vloekte en keek haar nijdig aan’. Sorry, wat bedoel je? Ook had je dan nog ‘Dan moest ze net alsof doen…’ Het kan, maar ‘Dan moest ze net doen alsof…’ zou naar mijn idee mooier overkomen

Het verhaal is verder mooi en goed doordacht. Al vind ik het jammer dat het enige doel voor een Aardedraak is om ergens te liggen en dan langzaam te veranderen in een boom.

Ook dit boek schaar ik weer onder de jeugd boeken in plaats van Young Adult, hoewel net als eerder sommige hoofdstukken dan weer net niet passend zijn.